"Het leven is eindig, maar herinneringen blijven". Hoe belangrijk en waardevol is het dan ook om altijd terug te kunnen kijken op een mooi afscheid.
'Amare' betekent o.a. in het Latijn 'houden van', maar als kindernaam ook 'voor altijd'.
Herinneringen aan een geliefde of dierbaar persoon houd je voor altijd in je hart.
Afscheid nemen van een dierbare is niet makkelijk en hoe fijn is het om in de dagen dat de uitvaart besproken wordt iemand te hebben die alles samen met jou bespreekt en regelt voor je; die je ontzorgt en die je op ieder moment kunt bellen.
Als zelfstandig, en freelance, uitvaartbegeleider begeleid ik families/ nabestaanden in de dagen na het overlijden van een dierbare, en bespreek met hen de uitvaart. Dit doe ik in het hele land.
En op een manier zoals bij mij past: met warmte, liefde, persoonlijke betrokkenheid luisterend, maar vooral vanuit mijn passie voor mensen, en vanuit mijn hart.
Ik ben Monique van den Brink (1966). Na ca. 30 jaar werkzaam te zijn geweest in de Hospitality wereld (o.a. hotellerie, events, recruitment), heb ik zo'n 7 jaar geleden een hele bewuste keuze gemaakt en ben de uitvaartwereld in gestapt. "Wat een verschil", zeiden veel mensen tegen mij; maar toch is dat minder dan het lijkt. Alle vaardigheden en levenservaring opgedaan in die periode neem ik mee en zijn zo belangrijk bij wat ik nu doe: empatisch vermogen, goed kunnen luisteren, flexibiliteit, planning, communicatie, organisatietalent, snel kunnen schakelen, een "mensen-mens", gastvrijheid, perfectionisme en oog voor detail.
Na ruim 4 jaar werkzaam te zijn geweest voor een kleine uitvaartonderneming, heb ik in april 2020 de volgende stap gezet en de keuze gemaakt om als freelancer families en nabestaanden te begeleiden.
Het is, en blijft, bijzonder, om in een korte periode van ca. een week zo intens contact te hebben met elkaar en ook met elkaar de uitvaart vorm te geven.
In dit "dagboek" kunt u van alles lezen wat met mijn vak te maken heeft: mooie en bijzondere dingen die ik mee maak, gedichten en teksten, inspiratie "omdat het ook anders kan".
'In een indrukwekkend interview, uit de Volkskrant dd 5 juni, kun je lezen wat voor impact de brief had die dochter Afke aan haar moeder gaf de dag voor zij voor vrijwilligerswerk naar Ghana vertrok. En hoe belangrijk diezelfde brief zou worden voor de rouwverwerking van haar dierbaren. We beseffen ons niet hoe ongelooflijk waardevol zo'n brief kan zijn. Mijn zoon zit bij het Korps Mariniers en hij vertelde mij 2 jaar geleden dat hij brieven voor ons heeft geschreven en deze bewaard worden voor als.......Ik schrok toen, maar besefte me tegelijkertijd dat dit heel mooi is en een bepaalde rust geeft. Ik hoop dat ik de brief nooit, nooit zal lezen. "Food for thought".
https://www.volkskrant.nl/cs-bf1bf864
"Mariniers gaan niet echt dood, maar verzamelen op Wolk 1665".
Onlangs begeleidde ik een uitvaart waarbij de afscheidsrituelen van het Korps Mariniers een belangrijke rol speelden. Tijdens de condoleance de avond voor de uitvaart hielden 2 mariniers (lid van het Uitvaartteam Korps Mariniers) de wacht naast zijn kist, maar ook tijdens de afscheidsplechtigheid waren 6 leden aanwezig die hem tijdens zijn laatste missie, naar "Wolk 1665" zouden begeleiden. Na het 'signaal taptoe' door de hoornblazer, de minuut stilte, werd de vlag op de kist gevouwen en aan de 17-jarige zoon overhandigd, en het ere-metaal terug aan zijn echtgenote.
Mariniers overlijden niet, maar ‘hergroeperen in de Mariniershemel’. Ofwel op wolk 1665: een verwijzing naar het oprichtingsjaar van het Korps. Daarom wordt overleden mariniers vaak een behouden vaart naar wolk 1665 gewenst.
“Maar daarboven aan de hemelpoort,
Bleef hij stram in de houding staan rapporterend zoals een Marinier behoort,
Heer, ik heb mijn plicht gedaan”.
"Wanneer het maken van nieuwe herinneringen stopt, koester dan alle herinneringen die er zijn."
In plaats van een houten kist zijn er ook veel manden zoals bv. deze open mand waar 12 verschillende kleuren wades in kunnen.
Een prachtig afscheidsritueel, waarbij ieder (klein-)kind een lint, naar eigen kleur kiest, en alle linten in een knoop in de hand van de overleden (groot-)ouder worden gelegd, als symbool van verbondenheid. Op het moment van het sluiten van de kist hangen de uiteinden langs de kist. Tijdens de afscheidsceremonie knipt iedereen zijn eigen kleur lint door. Dit is voor sommige een emotioneel moment, waarbij als het ware de "navelstreng" wordt doorgesneden. Toch is het een mooie gedachte dat zij zelf een stukje lint in handen hebben, en weten dat (groot-) vader/moeder de andere helft nog heeft.
Het afscheid voorafgaande aan de crematie of graf bijzetting vindt vaak plaats in de aula van hetzelfde crematorium of begraafplaats. Maar weet u dat het tegenwoordig ook mogelijk is deze afscheidsceremonie, op een andere locatie te laten plaatsvinden. Zo kun je ook een unieke locatie kiezen die "past" bij de overledene: formeel/informeel, groot/klein, een kasteel/landgoed, theater, buitenlocatie, of zelfs thuis, of in de tuin. Wilt u toch alles op een vaste plek, weet dan dat veel crematoria ook geschikte ruimtes hebben voor een kleiner gezelschap en afscheid in kleine kring. Ook is de wens e steeds meer niet in een theateropstelling in de aula te gaan zitten, maar op een wat meer informele wijze het afscheid te laten plaatsvinden.
Hieronder zo maar wat ideeën ter inspiratie.....
Als uitvaartbegeleider werk je nooit alleen, maar met een heel team van mensen: o.a. rouwvervoer, verzorgers, drukker, crematorium/begraafplaats. Ieder "steentje" in de samenwerking is even belangrijk om met elkaar het afscheid te realiseren, zoals de nabestaanden dat graag willen.
Mooie herinneringen zijn blijvend, en het is belangrijk een uitvaart een mooie laatste herinnering te laten zijn.
Heeft u wel eens nagedacht over uw eigen uitvaartwensen? Welke ideeen heeft u over uw eigen afscheid, en heeft u dit wel eens met uw naasten of dierbaren bsproken? Dit zijn onderwerpen die we toch eigenlijk het liefste mijden of zeggen 'dat duurt nog zo lang'. Toch heeft bijna iedereen wel ideeen over wat hij/zij wel, of juist niet, zou willen, of weet u niet welke mogelijkheden er tegenwoordig allemaal zijn.
En "ook al duurt het nog zo lang", het is niet onverstandig om eens wat te bespreken en/of inspiratie op te doen, zodat jouw dierbaren op het moment dat zij beslissingen en keuzes moeten nemen, een beetje weten wat en hoe u uw afscheid zou willen. Zeker bij een onverwacht overlijden zijn nabestaanden ontredderd als er niets bekend is. Wilt u meer weten over wat tegenwoordig allemaal kan en mag, neemt u gewoon eens contact met mij op voor een kop koffie; ik vertel het u graag.
Copyright © Alle rechten voorbehouden2021